Inscenizacja na motywach powieści „Zestaw do śmierci” Susan Sontag. Spektakl realizowany w ramach teatru niezależnego  jest rodzajem scenicznego eksperymentu mającego odsłonić obszary niedostępne w tradycyjnej narracji teatralnej. Scenografia jest zaprojektowana w mobilnej formie zmiennych obrazów na granicy odmiennych stanów świadomości po samobójczej próbie bohatera. Na scenie aktorzy  balansują pomiędzy cmentarzyskiem martwych przedmiotów i umarłych za życia ludzi. Tkankę dekoracji wypełniają elementy stanowiącymi kiedyś wyposażenie przedziału w pociąg, przedmioty kojarzone z podróżą – walizki. Spektakl pulsuje ruchem, na podobieństwo mechanicznej zabawki, która toczy się po szynach, wymykając się spod kontroli żyje własnym życiem. Scenografia, kostiumy, charakteryzacja Elżbieta Anna Sadkowski( Samek). 

 „Ludzie jedynie obdarzeni życiem poruszają się, tylko z nawyku, w gęstej cieczy. Wyłącznie w tym sensie wiodą taki siaki żywot. Żyją dlatego, że nie widzą. Ale kiedy owa ciecz wyparuje, odsłania się przed nimi obnażony, smrodliwy, odrażający żywot dna” – Sontag Susan, „Zestaw do śmierci”