Scenografia filmowa „Targowisko”

Projekt scenografii do etiudy filmowej opartej na autorskim scenariuszu „Targowisko”. Akcja rozgrywa się w bliżej niedookreślonym miejscu, bohaterowie błądzą w czasoprzestrzeni labiryntu pajęczyny korytarzy, w ścianach których znajdują się okratowane wyloty. To targowisko gdzie twa handel, a w okratowanych wnękach są wystawione na sprzedaż żywe okazy, wśród towarów oferowanych znajdują się też przedstawiciele rasy ludzkiej. Ta etiuda jest pytaniem o  granice ludzkiego człowieczeństwa. Scenariusz, scenografia, kostiumy Elżbieta Anna Sadkowski (Samek).

  „Pytanie o człowieczeństwo, czy o nas samych? Na wielkim Targowisku życia zajmujemy miejsce w klatce obok innych przedstawicieli ożywionego świata. Tak namacalnie konkretni w biologicznej budowie, musimy jeść, wydalać, kopulować, aby przetrwać. Próbujemy go zmienić, znaleźć w nim miejsce dla siebie, w miarę znośne, aby się dało w nim żyć. Tworzymy własne maleńkie rezerwaty, aby w nich zamanifestować wsobną odrębność, wyższość moralną i wyjątkową kondycje psychiczną. Wydaje nam się, że możemy oczyścić się z wszystkiego co fizjologiczne, zwierzęce: – Ja w otaczającej mnie rzeczywistości, w tłumie istot do mnie podobnych. – Ale czy taki sam jak oni? Ta potencjalna różność jest źródłem alienacji, zbiorowej samotności, narastającej w miarę dorastania i przebywania pytań frustracji. Nadal próbujemy coś zmienić, odciąć się od monotonii codzienności życia, aby w końcu doświadczyć, że to, co odmienne znaczyło to, co nieczłowiecze, a domniemana wyższość stała się marginesem normalnego życia, wynaturzeniem i spodleniem. Nieuchronny, przerażająco obcy, niezrozumiały i niestety najbliższy – staje się nasz świat. Po raz kolejny próbujemy go zmienić, znaleźć w nim miejsce dla siebie, w miarę znośne, aby się dało w nim żyć.  I nadal nie chcemy zrozumieć tego co nieuchronne, że rodzimy się samotnie i umieramy też nie we dwoje, że co dnia próbujemy zbliżyć się do innych ludzi, aby w chwili śmierci zrozumieć, że oddaliliśmy się nawet od samych siebie.” Elżbieta Anna Sadkowski (Samek).